[Short] Marathi Stories | Marathi Katha | Life Motivational Story 2021

Marathi  Stories | Marathi Katha :

This is the New Motivational Story in Marathi, Best Content Marathi Story for the website , Best Katha in Marathi Childen Story life Motivational Story in your Life, All Life Motivation Story, New Marathi Katha, life change story in Marathi, Best Story In Marathi, Children Marathi Story, New Marathi Story

1. सिंह आणि माउस :

 सिंह आणि माउस : जंगलात एक सिंह एकदा झोपायला लागला होता जेव्हा उंदीर फक्त मजेसाठी त्याच्या शरीरावरुन खाली पळायला लागला. यामुळे सिंहाची झोप अस्वस्थ झाली, आणि तो रागावला. जेव्हा उंदराने सिंहाची त्याला मुक्त करण्याची विनंती केली तेव्हा तो उंदीर खाणार होता. मी तुला वचन देतो की, तू मला वाचवलेस तर मी तुला मदत करीन. ” माऊसच्या आत्मविश्वासाने सिंह हसले आणि त्याला जाऊ दिले

एके दिवशी, काही शिकारी जंगलात आले आणि त्यांनी सिंहासना आपल्याबरोबर नेली. त्यांनी त्याला झाडाला बांधले. सिंह बाहेर पडण्यासाठी धडपडत होता आणि कुजबुज करू लागला. लवकरच, उंदीर गेल्या आणि सिंह अडचणीत आला पटकन, तो पळाला आणि सिंहासनास मुक्त करण्यासाठी दोरांवर डोकावले. दोघेजण जंगलात शिरले.

मतितार्थ :

• दयाळूपणे लहानसे कृत्य खूप पुढे जाऊ शकते.

2. फॉक्स आणि सारस :

फॉक्स आणि सारस : एके दिवशी एका स्वार्थी कोल्ह्याने सारसातील जेवणासाठी आमंत्रित केले. सारस या आमंत्रणामुळे खूप आनंद झाला - ती वेळेवर कोल्ह्याच्या घरी पोहचली आणि तिने आपल्या लांब चोचीसह दार ठोठावले. कोल्ह्याने तिला जेवणाच्या टेबलावर नेले आणि त्या दोघांना उथळ भांड्यात थोडा सूप दिला. सारस्यांसाठी वाटी खूप उथळ असल्याने तिला सूप मिळू शकत नव्हता. पण, कोल्ह्याने त्याचा सूप पटकन चाटला.

सारस रागावलेला आणि अस्वस्थ होता, परंतु तिने आपला राग दाखविला नाही आणि सभ्यपणे वागला. कोल्ह्याला धडा शिकवण्यासाठी, तिने दुस him्या दिवशी रात्रीच्या जेवणासाठी आमंत्रित केले. तिने देखील सूप दिले, परंतु यावेळी सूप दोन उंच अरुंद फुलदाण्यांमध्ये सर्व्ह करण्यात आला. सारस तिच्या फुलदाण्याने सूप खाऊन टाकला, पण कोल्हा त्याच्या अरुंद मानेमुळे तो पिऊ शकला नाही. कोल्ह्याला त्याची चूक कळली आणि तो घरी पोचला.

मतितार्थ :

• एक स्वार्थी कृत्य लवकर किंवा नंतर बॅकफायर करते!

3.गर्व गुलाब :

गर्व गुलाब :एकेकाळी बागेत एक सुंदर गुलाब वनस्पती होती. वनस्पतीवरील एका गुलाबाच्या फुलास त्याच्या सौंदर्याचा अभिमान होता. तथापि, हे निराश होते की ते कुरुप कॅक्टसच्या शेजारी वाढत आहे. दररोज, गुलाब आपल्या लुकबद्दल कॅक्टसचा अपमान करायचा, परंतु कॅक्टस शांत राहिला. बागेतल्या इतर सर्व वनस्पतींनी गुलाबाला कॅक्टसची गुंडगिरी करण्यापासून रोखण्याचा प्रयत्न केला, परंतु कोणासही ऐकण्यासाठी त्याच्या स्वत: च्या सौंदर्याने गुलाब फारच फडफडला.

एक उन्हाळा, बागेत एक विहीर कोरडी पडली आणि झाडांना पाणी नव्हते. गुलाब हळू हळू विलोप होऊ लागला. गुलाबाने पाहिले की एका चिमण्याने आपल्या पाचीला काही पाण्यासाठी कॅक्टसमध्ये बुडविले. त्यानंतर या सर्व वेळी कॅक्टसची मस्करी केल्याबद्दल गुलाबाला लाज वाटली. परंतु त्यास पाण्याची गरज असल्याने ते कॅक्टसला विचारण्यासाठी गेले की त्यात थोडेसे पाणी आहे का? दयाळू कॅक्टस सहमत झाला आणि ते दोघे मित्र म्हणून ग्रीष्म तूमध्ये गेले.

मतितार्थ :

• एखाद्याच्या दिसण्यानुसार त्याचा कधीही न्याय करु नका

4.पेन्सिलची कहाणी :

राज नावाचा मुलगा अस्वस्थ होता कारण त्याने इंग्रजी परीक्षेत खराब कामगिरी केली होती. तो त्याच्या खोलीत बसला होता तेव्हा त्याची आजी आली आणि त्याने त्याचे सांत्वन केले. त्याची आजी त्याच्या शेजारी बसली आणि त्याला एक पेन्सिल दिली. राजने त्याच्या आजीकडे चक्रावून पाहिले, आणि म्हणाले की परीक्षेतील कामगिरीनंतर त्याला पेन्सिल लायक नाही.

त्याच्या आजींनी स्पष्टीकरण दिले की, “या पेन्सिलवरून तुम्हाला बर्‍याच गोष्टी शिकायला मिळतात कारण ते तुमच्यासारखेच आहे. आपल्या परीक्षेत चांगले काम न करण्याच्या वेदनेचा अनुभव घेतल्याप्रमाणेच हे एक वेदनादायक धारदारपणाचे अनुभवते. तथापि, हे आपल्याला एक चांगले विद्यार्थी होण्यासाठी मदत करेल. ज्याप्रमाणे पेन्सिलमधून येणा the्या सर्व गोष्टी स्वतःतूनच असतात, या अडथळ्यावर मात करण्यासाठी आपणास सामर्थ्यही सापडेल. आणि शेवटी, ज्याप्रमाणे ही पेन्सिल कोणत्याही पृष्ठभागावर आपली छाप पाडेल, त्याचप्रमाणे आपणही निवडलेल्या कोणत्याही गोष्टीवर आपली छाप सोडली पाहिजे. ” राजला तातडीने सांत्वन मिळालं आणि स्वत: ला वचन दिलं की ते अधिक चांगलं करेल.

मतितार्थ :

• आपल्या सर्वांमध्ये आपण ज्याचे बनण्याची इच्छा आहे त्याचे सामर्थ्य आहे.

5. मुंगी आणि कबूतर :

मुंगी आणि कबूतर: उन्हाळ्याच्या तीव्र तापलेल्या दिवशी, एक मुंगी पाण्याच्या शोधात फिरत होती. काही वेळाने फिरल्यानंतर तिला एक नदी दिसली आणि ती पाहून तिला आनंद झाला. पाणी पिण्यासाठी ती एका लहान खडकावर चढली, पण ती सरकली आणि ती नदीत पडली. ती बुडत होती पण जवळच्या झाडावर बसलेल्या कबुतराने तिला मदत केली. मुंगी अडचणीत आल्यावर कबुतराने त्वरेने एक पाने पाण्यात टाकली. मुंग्या पानाकडे सरकली आणि त्यावर चढली. कबुतर नंतर काळजीपूर्वक पाने बाहेर खेचले आणि जमिनीवर ठेवले. अशाप्रकारे, मुंगीचे प्राण वाचले आणि कबुतरासाठी ती कायमची  राहिली.

मुंगी आणि कबूतर सर्वात चांगले मित्र बनले आणि दिवस आनंदाने निघून गेले. तथापि, एके दिवशी शिकारी जंगलात आली. त्याने सुंदर कबुतराला झाडावर बसलेले पाहिले आणि त्याच्या कबुतराला कबुतराकडे लक्ष्य केले. कबुतराला वाचवणा मुंगीने हे पाहिले आणि शिकारीच्या टाचला थोडासा केला. त्याने वेदनातून आरडाओरडा केला आणि तोफा खाली केली. कबुतराला शिकारीच्या आवाजाने घाबरुन गेले आणि त्याच्याबरोबर काय घडू शकते हे त्यांना कळले. तो दूर उडला!

मतितार्थ : 

• चांगली कृती कधीही अनावश्यक होत नाही.